Leestijd - 2 min.
Transitie. Klinkt zwaar. Is het niet. Je bent altijd in wording.
Wat heb ik veel inzichten gekregen in mijn systeem en in het systemisch werken. En dat kan ik nu allemaal doorgeven!
Je kunt een ander zo diep ontmoeten als je zelf bent gegaan.
Een jaar met hele fijne medestudenten zware stukken gezien en aan elkaar laten zien. Gelachen, gehuild, geheeld.
Door het aannemen van ongezien verlies uit mijn systeem en het integreren van mijn schaduwstukken ben ik bewuster en vollediger van mijzelf ben gaan houden. Ik ken en neem mijn eigen plek. Dit is de liefde die ik ben. Die ik geef. En mag ontvangen.
Ik hoef niemand meer te zijn van mijzelf. Perfectionist. De lat mag omlaag. Soms zelfs op de grond.
Er is meer compassie en mildheid ontstaan.
Het heilige moeten is eraf. Ik denk veel vaker: ‘Let it be.’
Tegenwoordig ben ik geen spons meer, maar een spiegel voor de emoties van de ander.
Ik heb geen richting dus het heilige zoeken is eindelijk voorbij. Ik ben simpelweg niet zo bedraad. Wel kan ik jou heel goed richting geven.
Zoveel Maskers afgedaan. Steeds puurder. Steeds minder poppenkast, niet meer steeds mooi-weer spelen. Cut that crap! No more bullshit bingo! Voelen! Daarnaar leven en handelen. Dit, zodat ook jij in mijn nabijheid 100% puur jezelf kan zijn.
Ik verwelkom wat is. Leef meer in het moment. Ook met machteloosheid. Wanneer de dingen niet gaan zoals gepland. Ik kan er beter mee zijn.
Reactie plaatsen
Reacties